Kwetsbare jongeren lopen weg uit de jeugdinstellingen en brengen zichzelf daarmee in gevaar. In veel gevallen komen weglopers na korte periode vanzelf weer terug, sommigen blijven langer weg. Die worden gesignaleerd en vervolgens door de politie teruggebracht.
Jongeren die worden opgesloten vanwege een gedragsstoornis, waarvan de oorzaak bij de ouders en, of het opvoeden ligt, zijn vaker geneigd om weg te lopen. Door het opsluiten, krijgt een jongere het gevoel de oorzaak te zijn van de thuisproblemen, waardoor tegendraads gedrag in een verhoogde mate wordt ontwikkeld. Door het tegendraadse gedrag zijn de jongeren moeilijker te behandelen waardoor ze in een neerwaartse spiraal terecht komen. Door het negatieve gevoel, dat de connectie tussen de behandelaar en de jongere laat verslechteren, verliest de jongere het vertrouwen in de instelling en wordt de keuze om weg te lopen sneller gemaakt. Instellingen, ook gesloten jeugdzorg, hebben niet de (juridische) mogelijkheid om jongeren te allen tijde te beletten weg te lopen omdat ze jongeren niet willen opsluiten maar behandelen.
Vanwege onder meer de hoge opsporingskosten en de maatschappelijke onrust over het lot van de jongeren is dit probleem regelmatig in het nieuws.
Weglopen uit de woonomgeving is gevaarlijk.
Kinderen binnen jeugdinstellingen zijn kwetsbare kinderen. Wanneer deze kinderen weglopen uit hun woonomgeving lopen ze een groot risico misbruikt te worden. Daarnaast bestaat het gevaar dat ze zichzelf iets aandoen.